ما اکنون در دوران فناوری زندگی می کنیم زیرا نسبت به دهه گذشته، پیشرفت های چشمگیری در فناوری مشاهده کردیم. به عنوان مثال، ده سال پیش، بیشتر مردم تصور نمی کردند که شناسایی بیومتریک یکی از رایج ترین ویژگی های یک تلفن هوشمند باشد. با توجه به ابعاد جدیدی از کلاهبرداری ها مانند سرقت هویت، جرایم اینترنتی و این قبیل تهدیدها، منجر به شناسایی بیومتریک به عنوان یک اقدام امنیتی برای روزهای آینده می شود. اگرچه شناسایی بیومتریک اکنون یک فناوری کاملاً آشنا در دنیای تجارت است، اما برای روزهای آینده کافی نیست.

بیومتریک چیست؟

تکنولوژی بیومتریک به روش‌های خودکار تشخیص یا تأیید هویت یک شخص زنده از طریق اندازه گیری مشخصه‌های فیزیولوژیکی یا رفتاری وی اطلاق می‌شود؛ بدین ترتیب بیومتریک یک مجموعه فناوری محسوب می‌گردد.

احراز هویت بیومتریک چیست؟

احراز هویت بیومتریک، یک تکنولوژی جذاب برای تأیید هویت کاربران با اندازه‌گیری ویژگی‌های منحصر به‌ فرد بدن آن ها می‌باشد که پس از شناسایی وارد سامانه، اپلیکیشن و... می شوند و در حال حاضر به شکل قابل‌ توجهی پذیرفته شده است و پتانسیل گسترش در آینده را دارد، می‌باشد. چندین روش احراز هویت بیومتریک برای شناسایی کاربران وجود دارد مانند: تشخیص چهره، هندسه (خطوط) کف دستان و انگشتان، اسکنر اثر انگشت، اسکنر چشم؛ زیرا که محققان امنیتی، چشم را یکی از قابل‌ اطمینان‌ترین قسمت‌های بدن برای احراز هویت بیومتریک می‌دانند، چون شبکیه و عنبیه در طول عمر فرد کاملاً بدون تغییر باقی می‌مانند.

از دیگر روش ها می توان به شناسایی متکلم اشاره کرد. شناساگر متکلم، برعکس شناساگر صدا، کسی را که صحبت می‌کند شناسایی می کند و نه‌ حرفی که گفته می‌شود.

چرا شناسایی بیومتریک را به عنوان اقدام امنیتی انتخاب می کنیم؟

شناسایی بیومتریک به عنوان ایمن ترین و دقیق ترین روش شناسایی شناخته شده است. موارد زیر دلایل انتخاب شناسایی بیومتریک به عنوان اقدام امنیتی برای آینده می باشد:

امنیت هویت

داده های بیومتریک غیرقابل انتقال است و برای جعل بسیار پیچیده می باشد. فقط یک راه برای بدست آوردن داده های بیومتریک یک فرد وجود دارد و آن دستیابی به خود فرد است. همچنین، فناوری تشخیص زنده بودن کاربر باعث شده است که فقط داده های بیومتریک زنده را شناسایی می کند و هرگونه اشیای مصنوعی را انکار می کند.

امنیت معامله

کلاهبرداری هویت مصنوعی تهدیدی جدی برای موسسات بانکی و مالی است. این ترکیبی از اطلاعات واقعی و ساختگی است که متعلق به کسی نیست. کلاهبرداران از اطلاعات شخصی مختلفی مانند کد ملی، نام، آدرس افراد مختلف برای ایجاد آی دی مصنوعی استفاده می کنند. سپس کاربر جدیدی ایجاد می کنند و تراکنش های مالی انجام می دهند. استفاده از بیومتریک رفتاری برای معاملات بانکی می تواند از تقلب در ساخت هویت مصنوعی نیز جلوگیری کند.

از دیگر مزایای این فناوری می توان به غیر قابل حدس زدن، غیر قابل فراموشی و غیر قابل سرقت، سرعت و راحتی استفاده، عدم نیاز به هزینه های امنیتی جهت استفاده از نیروی انسانی و ... می توان اشاره کرد.

بیومتریک و پرداخت

فناوری بیومتریک در صنعت بانکداری و پرداخت نیز مورد استفاده قرار می گیرد به عنوان مثال در بانک ولز فارگو، این ویژگی امنیتی افزوده شده و از ویژگی فناوری بیومتریک از طریق اسکن چشم استفاده می شود. این ویژگی به مشتری امکان ورود به سیستم را با اسکن چشم با دوربین گوشی‌های تلفن همراه می‌دهد. احراز هویت از طریق اسکن چشم نیاز به گذرواژه یا رمز را از بین برده و ورود به سیستم را آسان‌تر و ایمن‌تر می‌کند و به مشتریان اجازه می‌دهد تا مانده حساب‌های بانکی خود را مشاهده کرده، واریز وجه را انجام داده و همه آن‌ها را به راحتی از گوشی‌های تلفن همراه خود تأیید کنند.

مرتبط بخوانید: هوش مصنوعی و پرداخت الکترونیک 

عوامل فوق نشان می دهد که زمان آن فرا رسیده است که در مورد شناسایی بیومتریک به عنوان یک اقدام امنیتی برای روزهای آینده فکر کنیم. اگرچه استفاده از این فناوری در سازمان های کوچک هزینه های بالایی دارد اما در مقایسه کلی در دراز مدت باعث صرفه جویی در هزینه های سازمان ها می شود.